A pirates life for me!

Ik sloop door het hoge gras. Mijn ravenzwarte haren hingen als gordijnen voor mijn ogen. Ik veegde met mijn hand de lange slierten haar weg achter mijn oor en tuurde door de struiken. "Nog even en...", fluisterde ik hardop. Voorzichtig ging ik op mijn hurken zitten. Ik kroop op handen en voeten naar het vervallen boshuisje. Ik duwde de deur open en kromp ineen van het piepende geluid. 'Hopelijk heeft niemand mij gehoord...', dacht ik boos. Snel liep ik naar binnen en sprintte de houten trap op. Ik rende naar de laatste deur en duwde de klink naar beneden. Ik deed de deur open en ging op mijn knieën zitten. Ik sloop naar het raam en keek naar buiten. Ik dacht dat ik net een flits van bruin heb gezien. Ik leunde voorzichtig uit het raam en keek het bos in. Ik dacht snel na en floot op mijn vingers. Het werkte! Tientallen hoofden kwamen uit de struiken en keken vragend naar mij. Ik deed een teken met mijn handen en de hoofden verdwenen weer. Ik richtte mijn aandacht weer in het bos. Mijn mond viel open van verbazing toen ik Erik Eenoog zag sluipen in het bos. "Kraaaa!Kraaaa!", deed ik de roep van een kraai na. Ik slaakte een strijdkreet en rende naar beneden. Toen ik buiten was zag ik tientallen kinderen vechten met elkaar. Ik grijnsde en stormde recht op Erik Eenoog af. Ik sloeg en krabde waar ik kon. 1 tel keek ik Erik aan en zag een beetje bloed uit zijn hoofd naar buiten sijpelen. Ik duwde hem tegen de grond en riep triomfantelijk: "Aha! Erik Eenoog! Nog altijd rond aan het snuffelen op ons territorium?!" Erik trok in een reflex een mes uit zijn broekzak en duwde hem tegen mijn neus. Ik schrok en trok mijn hoofd naar achteren. Erik grijnsde en zei: "Ah! Selena Slechtvalk! Staak het gevecht of ik steek je neer!" Ik keek woest en floot met tegenzin op mijn vingers. Alle kinderen staakten het gevecht en keken dreigend in elkaars richting. De aanhangers van Erik Eenoog vormden een dreigende linie achter Erik. Mijn bendeleden deden het zelfde. Een meisje dat Brit Bakvis noemde riep:"We krijgen jullie nog wel, Devils!" Ze heette Bakvis omdat Brit als de beste kon zwemmen. De groep van Erik noemden de Devils. Ze vonden zichzelf zo slecht en daarom noemden ze zich zo. Een grote jongen die Samuel Slangetong heette schreeuwde: "Jullie gaan eraan, Crows!" Hij heette Slangetong omdat hij een opvallend lange tong had. En wij, wij waren de Crows omdat we de roep van een kraai nadeden als er gevaar was. Erik spuwde op de grond en gromde: "Nou ja. Ik kom om te onderhandelen! En wat gebeurt er? Selena Slechtvalk kon zich niet meer inhouden! Ze moest persé weer vechten!" Ik blafte: "Wat heb je te zeggen Erik Eenoog?" Hij werd zo genoemd omdat hij blind was aan 1 oog. Ik werd Slechtvalk genoemd omdat ik: goed vogels kon nabootsen en omdat ik wel vals ben. Maar goed. Erik antwoordde: "Als jullie een deel van jullie territorium geven dan houden we jullie te vriend. Maar anders..." Ik rolde met mijn ogen en vroeg: "Anders wat?" "Anders gaan we jullie uitroeien!", schreeuwde Erik. Zijn bondgenoten vielen hem joelend bij. Toen het rumoer was afgestorven zei ik: "Ik geef nooit, maar dan ook nooit, mijn territorium weg! Rot op, Devils!" Mijn vrienden riepen hun bijstand. Erik keek woest en riep: "Daar zul je spijt van krijgen, Selena Slechtvalk!" Hij stak zijn middelvinger op en wenkte zijn maten om hem te volgen. Ik keek triomfantelijk mijn bende rond en zei: "Nou! Dat is weer opgelost! Weer een ettertje weggewerkt!" Iedereen knikte tevreden en zeiden elkaar gedag. Ze gingen allemaal naar huis en ik ook. Ik zei hetzelfde en liep alleen weer het bos in. Wat was die Erik toch een sukkel! Iedereen wist dat Selena Slechtvalk niet te verslagen was. Een klein lachje speelde om haar mond en tevreden liep ze weer naar haar huis op de kade...

Volgende keer: A pirates life for me! Deel 2! (Als je reacties hebt op mijn verhaal liefst een PB sturen! Ik wil graag weten wat jullie ervan vinden!)

Spoiler:

(Dit is Selena Slechtvalk)

A pirates life for me! Deel 2:

Met een trage tred liep ik de haven in. Ik keek naar de schreeuwende mannen die zware pakken op de tientallen schepen aan het laden waren. Ik zag vrouwen roddelen en wijzen naar verschillende mensen. Een hond blafte naar een bange kat die halsoverkop over de steiger rende. Een man struikelde over de grote hond en vloekte luid. Ik grinnikte en liep weer verder. De lucht was hemelsblauw en een paar witte wolkjes dreven aan de hemel. Maar ik het noorden zag ik donkere wolken naderen. Vanavond zou het vast onweren. Met een trage haal veegde ik een zwarte lok haar uit mijn gezicht. Het waaide redelijk hard. Het perfecte weer om te gaan varen. Maar dat mocht ik niet. Ik was immers een meisje en meisjes mogen niet op zee. Ze moeten werken, koken, afwassen en later dan trouwen. Dat was niets voor mij. Ik hield van avontuur, spanning, risico's, enzovoort. Ik had al in mijn hoofd om een piraat te worden. Dat leek mij wel wat. Schepen veroveren, vechten met kortelas en pistool, avonturen beleven, ... En dat zou ik doen met mijn beste vriend: Jack Jaguar. Hij werd zo genoemd omdat hij hij de klauw van een Jaguar om zijn nek heeft hangen. Hij zegt dat zijn vader een ooit een jaguar heeft gedood en als bewijs heeft hij een poot. Jack was best wel knap. Hij had lang bruin haar en hij had altijd een rode bandana om zijn hoofd. Hij was ook wel een beetje raar. Hij verzon de gekste ideeën! Ik glimlachte bij de herinnering dat hij op het dak van de buurvrouw is geklommen. Hij is langs het dakvenster in het huis geraakt en hij heeft lekker veel snoep gestolen om met de hele groep te delen. Iedereen vond hem een held. Maar toch was ik de groepsleider omdat ik altijd goed kon beslissingen nemen enzo. Maar Jack was mijn rechterhand. Ondertussen kwam ik bij ons kleine vissershuisje aan. Ik duwde de houten, zware deur open en riep luidkeels: "Ik ben thui-uis!!" Ik hoorde mijn moeder brommen:"Eindelijk! Selena, waar ben je al die tijd geweest?""Gewoon op de haven rondgeslenterd met Saartje...", loog ik. Saartje Stropknoop woonde naast mij. Ze behoorde ook tot de Crows en was 1 van mijn beste vriendinnen. Mijn moeder riep: "Oké! Maar in het vervolg zeggen wat je doet! Ik ben altijd ongerust als je weg bent!" Ik antwoordde niet meer en liep de trap naar mijn kamer op. Ik gooide de deur open liet me vallen op het klamme bed. Het lag niet zo comfortabel. Maar ja... We waren ook niet rijk. Ik draaide me op mijn rug en viel in slaap...

A pirates life for me! Deel 3

"Opstaaaan!!", brulde een bekende stem in mijn oor. Ik schrok wakker en keek recht in een grijnzend jongensgezicht. "Jack?! Ik schrok me rot! Waarom deed je dat?", vroeg ik boos. Jack grinnikte en klom door het raam naar binnen. Hij schudde zijn bruine haren los en antwoordde: "Ik kon je toch niet heel de middag laten slapen?" Ik rolde met mijn ogen en stapte uit het bed terwijl Jack met zijn jaguar klauw aan het spelen was. Ik stapte in mijn laarzen terwijl ik zei: "Dat noem ik niet echt een reden... Maar goed. Wat zijn de plannen, Jacky?" Jack haatte het als ik hem Jacky noemde. En daarom zei ik het ook. Ik tilde de riem van het bed en maakte hem vast rond mijn smalle taille. Jack keek op zijn beurt boos en riep: "Waag het nog eens omdat te zeggen?!" Ik lachte en schreeuwde keihard: "Jackyyyy!!" Jack sprong op mij en we vielen op de grond. Al vechtend rolden we over de houten vloer. Jack drukte mij tegen de grond en riep: "Jack Jaguar heeft weer toegeslagen!" Grijnzend liet hij me los en sprong recht. Ik negeerde zijn triomfantelijke blikken en vroeg weer: "Wat zijn nou de plannen voor vandaag?" Jack kwam dichterbij en fluisterde in mijn oor: "Wat dacht je van... Gaston Geitensok pesten?" Gaston Geitensok was een forse volwassen man. Hij was stug en onvriendelijk. Iedereen haatte hem. Ik knikte instemmend en vroeg: "Wie nemen we mee? Buiten jij en ik..." Jack dacht even na en antwoordde uiteindelijk: "Brit Bakvis, Hanne Haaienstaart, Rik Roggevin en Maarten Maanvis...""Klinkt goed...", antwoordde ik. Brit en Hanne waren mijn beste vriendinnen. Ze waren heel handig en konden heel snel rennen. Rik en Maarten waren dan weer Jack's vrienden en ook snel en handig. Jack was goed in personen kiezen. Ik was het bijna altijd eens met zijn keuzes. Jack haalde mij uit mijn gedachten en riep: "Kom! We gaan ze halen en dan gaan we Gaston pesten!" Hij pakte mijn arm beet en sleurde mij het huis uit...

"Klaar...?", fluisterde ik. Jack, Brit, Hanne, Rik en Maarten knikten. Ik voelde de spanning rond ons heen hangen. Gaston Geitensok liep over de weg en opeens renden Brit, Hanne en ik naar hem toe. Hij had zijn dure horloge in zijn handen en ik griste hem uit zijn handen. "Hé!", hoorde ik hem roepen. Toen ik over mijn schouders keek zag ik hem naderen. We sprintten verder en ongemerkt stopte ik de horloge in de handen van Hanne. Daarna sloeg ik af naar een steegje. Zoals er verwacht werd volgde Gaston mij. Ik liep door een wirwar van straten en steegjes en opeens pakte iemand mijn arm en trok mij weg. Gaston liep verder en ik keek wie mij heeft vastgenomen. Ik herkende meteen de rode bandana en Jack grijnsde me zoals altijd weer toe. "Nou dat was op het nippertje hé, Selena?!", vroeg hij lachend. Ik trok een scheve lach en keek om de hoek. Er was niemand op straat te zien. "Raad eens wat ik heb gestolen!", fluisterde hij. Ik haalde mijn schouders op en keek verwachtingsvol. Hij keek geheimzinnig en haalde uit zijn jaszak een kompas. Een mooi versierde met een klep. Hij deed de klep open. De wijzer wees niet naar het Noorden. "Hoe kan dat?! Hij wijst niet naar het Noorden?!", riep ik uit. Jack zei: "Nou ja, hoe kan ik dat weten? Hij werkt niet denk ik..." Zijn stem stierf weg en hij bestudeerde het kompas. Hijgend liepen Hanne, Brit, Rik en Maarten het steegje in. "Hè! We hebben jullie overal gezocht! We hebben de horloge...", riep Rik. Hij zag dat we een kompas hadden.