The way i really feel... Based on the truth

Alyson, Isa en ik zijn een hecht vriendengroepje... Dat is wat Alyson denkt. Maar is dat ook wel zo?

PROLOOG: Kleuterschool en basisschool
"Ik ben Alyson. Zullen we vriendinnen worden?" "Oké," lachte Alicia.
"Mag ik meedoen, Elise?" "Nee, Alicia, jij hoort niet bij de populaire kinderen!"
"Alicia's schoen zijn lelijk, Lelli Kelli's zijn kinderachtig." zei Elise. Toen riep Dina: "Lelli Kelli schoenen, staan je niet goed..."
HOOFDSTUK 1
Ik liep door de poort en zag Isa en Alyson vrolijk babbelen. Ze hadden veel lol met elkaar, maar ook met mij. Alyson roept me, en als ik bij haar sta zegt ze: "Ik kan die broek van je echt niet af, Alicia." Hallo mocht ook, dacht ik.

Sinds ik en Alyson vrienden waren geworden met Isa, deed Alyson steeds rotter tegen me, alsof ze van me af wou en Isa voor zichzelf hebben... Gelukkig kon ik vertrouwen op Naomi, Ella en Anne. Maar sinds Olly erbij liep, had ik echt geen zin meer om bij Naomi en zo te lopen. Olly deed altijd zo kinderachtig. Ik kon Olly niet af. Dus besloot ik maar in de hel te blijven bij Isa en Alyson. Isa alleen was echt heel lief, ik ken haar al sinds ik 2 was, maar nu met Isa erbij, was het echt niet meer menselijk. Uitschelden, privégesprekken die geen privégesprekken waren maar spelletjes die ze zonder mij wou doen, nooit meer afspreken met mij, opscheppen over wat Isa en Alyson samen deden,... Pff, het was echt irritant.