Verder in het bos

Yelinda gaat rijden in het bos met haar paard Dito en haar beste vriendin Macy met haar paard Danthe. Als ze een deel van het bos ontdekken dat nergens op kaarten word vermeld, komen ze in een magische wereld die er uitziet als in hun dromen. Maar de bedoelingen van de bewoners zijn wat anders dan wat ze hadden gedroomd...

Macy zit al klaar op Danthe, maar ik ben Dito nog aan het borstelen. Macy springt van haar paard af en zegt: "We zijn snacks vergeten." Ze rent binnen in haar huis en begint allerlei snacks en flessen met drinken in een zak te steken, die ze wat later in de zadeltassen laad. Eindelijk is Dito klaar. Ik spring erop en we galopperen richting het Zilverbos. Makkelijk om te overleven, je vind er écht alles. We draven een stukje tussen de bomen van het bos en rusten dan uit op de open plek. Dito krijgt een wortel, ik een koekje en wat water. Ik kijk naar omhoog, naar de bladeren, waar gouden zonnestraaltjes hun weg zoeken naar de grond. Macy besluit verder te gaan.

"Danthe doet lastig. We moeten even pauzeren." "Oké, ik denk dat Dito ook een beetje moe is." We slaan ons 'kamp' op en geven de paarden wat lekkers zodat ze wat op krachten komen. Zelf eten we wat granenrepen. We zijn al een uur en een half aan het rijden...

We galopperen tussen de eikenbomen en dennenbomen, stoppen af en toe om wat te eten. De zadeltassen raken langzaam leeg, dus laten we nog wat over voor de terugreis. Macy neemt de kaart en tekent met een dun potloodlijntje de route. "We zitten in de helft," zegt ze. Ik stap af en bind Dito even aan een berkje. Macy toont me de kaart. Het lijntje stopt bij de afbeelding van een dikke oude boom: de Reuzeberk. Die staat net voor ons...